Σίγουρα θα έχετε αναρωτηθεί ή θα έχετε συζητήσει με κάποιον δικό σας ποια είναι η πιο σωστή επιλογή: να βγάλω το δόντι που με ταλαιπωρεί ή να κάνουμε κάθε προσπάθεια να το σώσουμε; Το πρώτο σενάριο στο παρελθόν δε χωρούσε αμφισβήτηση. Σπάνια κάποιος έμενε με πλήρη οδοντοφυΐα έπειτα από λίγες δεκαετίες ζωής. Σήμερα, με την εξέλιξη της ενδοδοντίας (κλάδος των απονευρώσεων) οι ειδικοί συστήνουν ανεπιφύλακτα το δεύτερο, τη διαφύλαξη. Οι ασθενείς παραμένουν σκεπτικοί. Μήπως οι παλαιότεροι έκριναν πιο αντικειμενικά; Μήπως ο οδοντίατρος θέλει απλά να πειραματίζεται; Ας το ανακαλύψουμε.
Θα δούμε πρώτα τι κερδίζει κανείς κρατώντας όσο το δυνατόν περισσότερο τα φυσικά του δόντια.
☞ λειτουργικότητα: τα φυσικά δόντια διαθέτουν όλες τις προδιαγραφές για να επιτελέσουν τις λειτουργίες της μάσησης και της ομιλίας. Τα τεχνητά δόντια προκαλούν προβλήματα που σχετίζονται με την αντοχή, την ευθραυστότητα, τη σταθερότητα και την αποτελεσματικότητα.
☞ υγιεινή: το σχήμα, οι διαστάσεις και οι σχέσεις των δοντιών μεταξύ τους δεν είναι καθόλου τυχαίες. Βασικός στόχος είναι η διευκόλυνση εφαρμογής υγιεινής. Είναι πολύ πιο δύσκολο και επίπονο να καθαριστούν τα τεχνητά δόντια. Συχνά και αναποτελεσματικό. Γι’αυτό και οι φλεγμονές με αφετηρία τις προσθέσεις είναι ένα σύνηθες φαινόμενο.
☞ αισθητική: κανένα υλικό δεν είναι πιο αισθητικό από τα φυσικά μας δόντια. Μπορεί να θέλουμε πολλές φορές να τα “ασπρίσουμε” αλλά σίγουρα δεν θα θέλαμε ένα κάτασπρο, σα ψεύτικο χαμόγελο. Τα σύγχρονα υλικά πλησιάζουν την ημιδιαφάνεια που επιθυμούμε αλλά οι διαφορές για ένα έμπειρο μάτι παραμένουν εμφανείς.
☞ οστική υποστήριξη: Το ξέρατε ότι όταν βγάζουμε ένα δόντι, αφαιρούμε και τη ρίζα με αποτέλεσμα το οστό που υπήρχε γύρω από αυτή να απορροφάται; Πράγματι, αν δει κανείς τις γνάθους ατόμων που έχουν χάσει όλα τους τα δόντια θα μείνει έκπληκτος από το πόσο λεπτό είναι το οστό που έχει παραμείνει. Αποτέλεσμα; Χάνουν οι μύες του προσώπου την υποστήριξή τους και φαινόμαστε πιο “γερασμένοι” και καταπονημένοι.
☞ χρόνο και χρήμα: Οι οδοντιατρικές προσθέσεις (εμφυτεύματα. οδοντοστοιχίες, θήκες) δεν είναι απλές στην τοποθέτηση τους. Απαιτείται υπομονή, πολύς χρόνος και συχνές επισκέψεις στον οδοντίατρο. Επομένως η εξαγωγή ενός δοντιού, εφόσον σκοπεύουμε να το αντικαταστήσουμε, σίγουρα θα μας βάλει σε μεγαλύτερους κόπους και έξοδα απ’ότι περιμέναμε.
☞ γειτονικά δόντια: σαφώς μια εξαγωγή, εάν δεν ακολουθηθεί από άμεση αποκατάσταση, θα επιδράσει και στα υγιή μας δόντια. Πώς; Τα δόντια έχουν την τάση να μετακινούνται- είτε προς τα έξω είτε πλαγίως. Εάν, δηλαδή, βρουν κενό χώρο θα παρατηρήσουμε υπερεκφύσεις, στροφές και κλίσεις των φυσικών μας δοντιών. Πολλά είναι τα προβλήματα που θα μπορούσαν να εμφανιστούν μετέπειτα, ως συνέπεια των παραπάνω.
Σίγουρα, όμως, και η απονεύρωση έχει τους επικριτές της. Είναι μια διαδικασία επίπονη, τεχνικά δύσκολη, χρονοβόρα και ακριβή. Μάλιστα, όχι πάντα επιτυχής.
» Άρα, πού καταλήγουμε;
Στο εξής: αξιολογούμε σωστά την περίπτωση. Αλλά όχι μόνοι μας. Συμβουλευόμαστε τον οδοντίατρο και ρωτάμε οτιδήποτε μας απασχολεί. Εστιάζουμε στις προτεραιότητες, επιθυμίες και ανησυχίες μας. Η εξαγωγή είναι η μόνη λύση όταν δεν έχουμε επαρκή οδοντική ουσία να υποστηρίξει μια αποκατάσταση αλλά και όταν υπάρχει κάταγμα του δοντιού που επεκτείνεται προς τη ρίζα. Στην πλειοψηφία όμως των περιπτώσεων, από τη στιγμή μάλιστα που η ενδοδοντία κάνει άλματα πρωτοπορίας, επιλέγουμε να σώσουμε το δόντι για όσο μεγαλύτερο διάστημα μπορούμε. Ο πόνος μας καταβάλλει. Δεν πρέπει όμως να του επιτρέψουμε να μας οδηγήσει σε βεβιασμένες επιλογές.
👩🏼⚕️ ΜΤ
» one step forward: οι ερευνητές συσχετίζουν τη μακροζωία με τον αριθμό των φυσικών δοντιών στο φραγμό. Η απώλειά τους θεωρείται αναπηρία και όσο περισσότερα δόντια λείπουν στην ηλικία των 65 ετών, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα για καρδιαγγειακά προβλήματα, διαβήτη, οστεοπόρωση και άλλες καταστάσεις που μειώνουν το προσδόκιμο ζωής.
Teeth Matter 